Rečni transport u Šapcu parobrodrom Deligrad
Od starog Baira, Đumručki sokak, potonji kralja Aleksandra put vodio je ka čuvenoj Carinarnici, mestu gde se izvozila roba na Savi, pre svega svinje, šljive i so, popularno nazvanoj Đumurkana...
Od starog Baira, Đumručki sokak, potonji kralja Aleksandra put vodio je ka čuvenoj Carinarnici, mestu gde se izvozila roba na Savi, pre svega svinje, šljive i so, popularno nazvanoj Đumurkana. Od Đumurkane, pristaništa kojeg je prvo obnovio i sagradio vojvoda Luka Lazarević, išla je i stalna parobordska linija, sa brodom Mačva, ondašnjim prvim i jedinim (sa Deligradom) parobrodom Srpskog rečnog brodarskog društa.
Posredni dokazi koji ukazuju na to da se tadašnja srpska vlada odlučila za nabavku parobroda „Deligrad“, bila je potreba za modernizacijom saobraćaja, kako bi se zadovoljile sve veće potrebe za prevoznim sredstvima koje su nastajale usled pojačane robno-novčane privrede u Srbiji. U to vreme obala Save i Dunava, na srpskoj strani, od Drine do Timoka iznosila je 502 kilometra i povezivala je Srbiju sa Crnim morem.
Sa „Deligradom“ se knez Miloš vratio u Srbiju posle Svetoandrejeske skupštine, njime se poslužio knez Mihailo za odlazak u Carigrad 1867. godine, a „Deligrad“ je i prvi ratni brod na paru jer je u ratovima bio naoružan sa dva topa.
Osnivanjem Srpskog brodarskog društva 1891. godine, koji je naslednik Prvog Kraljevskog Srpskog povlašćenog brodarskog društva, dražava je ustupila „Deligrad“ na kome se vila prvi put srpska trobojka. Parobrod „Mačva“ preuzima ulogu „Deligrada“, i postaje prvi zvanični brod Srpskog brodarskog društva, nabavljen za te potrebe iz Đenove 1893. Srpsko brodarsko društvo u to vreme raspolaže sa tri broda, „Mačvom“, prvim parobrodom Društva, tegljačem „Beograd“, a od države preuzima parobrod „Deligrad“.
